miércoles, 13 de agosto de 2008

SINCOCHEAPEKIN


Amiguitos, amiguitas, allegados, desconocidos y otros seres que paseis por aqui, el departamento de comunicacion de encoche, formado por Alberto Suarez, Juanin Ares y Jose Prieto, tiene el deber de comunicaros el siguiente comunicado:


Debido a problemas de caracter burocratico, concretamente a que las autoridades de China no permiten el paso de automoviles por sus fronteras, esta absurda epopeya denominada encocheapekin, ha tenido que finalizar en tierra mongola, en su capital Ulan Bator.


Desde aqui, los integrantes de este paripe partiremos en el tren transmongoliano con destino a Pekin donde si todo sigue su curso pasaremos la ultima etapa del viaje antes de regresar a nuestras tierras para ser objetos de mofa, burla, escarnio o todo lo que a vosotros se os ocurra.

Quiza os pregunteis que ha sido de a besta/la doctora. Pues bien, ella se quedara a vivir en Mongolia, donde la cuidaran y la mimaran probablemente mas que nosotros. Nuestra despedida de ella fue dura, como todas las despedidas, pero problablemente nosotros lo superemos, y ella creo que ya lo ha hecho.


Tambien hemos de deciros que probablemente esta sea la ultima entrada que publicamos, ya que si el lema de esta pelicula es encocheapekin, comprendereis que ya no tenga sentido, y aunque barajamos durante unos instantes la posibilidad de abrir otro blog que se llamara sincocheapekin, al final nos parecio un poquito forzado y optamos por la retirada a tiempo y bajada de telon con la esperanza de mantener una cierta dignidad.


Por ultimo, agradeceros de todo corazon vuestros comentarios, vuestro apoyo y vuestra presencia durante todo el viaje, porque sin duda habeis sido un ingrediente importante durante todo el trayecto y os tenemos y tendremos presentes en nuestras plegarias. En serio, bicos a todos y todas y hala, o es que no teneis otra cosa que hacer...

43 comentarios:

Anónimo dijo...

Pois si que o sinto ben.

Están tolos os chinos eses.

En fin, ahora o colmo sería que se vos averiara o tren transmongoliano ese....

Bueno, disfrutade do que vos queda que para o escarnio e esas cousas que dicides no post xa chegará cando esteades aquí.

Abrazos para os tres e para Alberto un un pouquiño mais forte que con petos nas costas.

De todas formas que saibades que o fixestes de PINGA!!!

Anónimo dijo...

Da penita que no llegueis en coche, pero vuestro secreto club de fans está muy orgulloso de vosotros!!! Lo habéis conseguido, al pie del cañón hasta que la burocracia lo ha impedido, en el fondo A Besta sigue con todos nosotros( que bien se ha portado la tía, quén lo diría...). Voto por que continueis con los comentarios, moralmente vais encocheapekin....Biquiños. Fernanda.

Anónimo dijo...

Ola parrandoloooooo!!!! (E compañía)

Síntoo moito. Están locos estes chineses!!!! O caso é chegar, non vos sintades apenados.

Pero non deixedes de escribir e contar a aventuras, que aquí estamos desexando saber de vós.

Un bico moi moi gordo!!!!!!

Alicia Freire dijo...

Pois se non deixan entrar en coche, non entraremos en coche, digo eu. Pero qué ten que ver iso coa aventura proposta? Está xenial este contratempo dramáticamente falando, digo. Porque se vos pensades que no tren transmongoliano ides ir máis cómodos que na besta... Eu penso máis ben que o de perdelo arma en batalla e ter que continuar tirando pedras é moito máis heroico.
Por certo, ¿cando chegamos a Pekín?
No tren empezará unha etapa ben divertida. Jose, podes aproveitar para escribir a obra do asesinato no tren transmongoliano, ou algo así que pase, vaia...
Un bico ben forte.

Ainhoa dijo...

Lo siento mucho.

Cuando abrí el blog y leí el título del post pensé que “A besta” había pasado a mejor vida. Me alegra saber que no es así y que los cuatro os habeis portado como auténticos campeones.

Qué miedo me da pensar lo que serán capaces de hacer los chinos con el mundo el día que se pongan un poco farrucos!

Mucho ánimo y a seguir adelante. No podeis abandonar el blog porque nos lo debeis a los que hemos estado aquí día tras día ansiosos de noticias sobre vuestra aventura.

Cuatro besazos enormes.

Anónimo dijo...

Bueno, pues se termina en tren, que así vais más descansados.
Nada de estar tristes, un millón de bicos y enhorabuena!!!!!!!!!!!

Anónimo dijo...

Pero vamos a ver, es que nadie va a ser políticamente incorrecto y cagarse en la madre que parió a la burocracia china???? Es decir, que tengo que venir yo, a decir lo que todos están pensando???? Pues vengo : PAÍS DE PANDERETA!!!

Esto lo arreglaba Montsino con una garrafa de gasolina y el consiguiente fuego purificador.

En fin, que se puede esperar de un país que truca los fuegos artificiales de una ceremonia de inauguración de JJ.OO., y pone a cantar en playback a una niña guapa porque la que canta bien es fea?? Es que no aprendimos nada con Milli Vanilli??? (como si se fuera a distinguir una niña de otra, vamos.

Pues nada, qué se le va a hacer. Os esperamos con los brazos abiertos (siempre y cuando os ducheis antes, jeje) y con ganas de celebrar vuestra no-llegada en coche a Pekin. Besos a todos, en especial a quien él ya sabe.

gena hernandez dijo...

Xa houbo quen o dixo antes, pero a verdade é que "non mandastes á Besta a loitar contra os "elementos" (e cada un que lle poña o nome que quera a eses "elementos"). Mil bicos e unha tenra bágoa in memorian de A BESTA. Agora, disfrutade en Pekín antes de voltar e, para a próxima, buscade un título máis xenérico á apopeia, para que, remate onde remate, quede ben. Ainda que,falando de rematar, hai unha parte do nome do blog que aínda non rematou: A PEKIN!, así que, hala, a por el! Outros mil bicos

Anónimo dijo...

ALENTOS OU "RECOMENDASIONS"

CRUZANDO POLAS ESTEPAS,
POLA TUNDRA E AS MONTANAS,
TRES INTRÉPIDOS "NAVEGHAN"
NUNHA BESTA ..¿POST-DIOIVIANA?.

A BESTA SORTEOU RISCOS,
-E OS XINETES DANDO A CARA-.
PON FREO O CHINÉS ARISCO....
¡¡ADIANTE agherridos TOLOS..!!
A VOS XA NINGHÉN VOS PARA.

¡¡APERTAS E BICOS!!
E.. ¡¡MÁIS BICOS E MÁIS APERTAS!!

DENDE SISTEMA ASESORES.

POST DATA: GHARDAMO-LA GHASOLINA

lorena dijo...

aiiiii! ai, ai, ai!
Pero non vos poñades tristes rapaces... que se vos marca a tristura na cara!
Que digo eu, que iso de chegar en coche ben podía ser unha excusa... que máis ten coche, que burro que tren... o caso é chegar!
O que non ten perdón divino e que nos deixedes aquí colgados/as a todos e todas os/as que vos seguimos, sí, sí... como diría Bet: aquí soa, soíña, sen ninguén...
Así que xá podedes entrar nos cíber e seguir cubrindo a ruta... e máis agora que estades a punto de cruzar a meta.
O que de verdade me doe é que xá non vou poder colgar a imaxe de chegada a meta... que lástima prometía moito. En fin, quedará na miña imaxinación.
Moitos bicos e, como diría miña nai, a levantar a paletilla!

Anónimo dijo...

Pero muchachos, se é melhor asi. Da que vos librachedes!!Conducir por pekin con tanta contaminación, expostos a tanto perigo!!( atletas perdid@s entre a néboa, xabarinas voando, ...)Quita, quita...que ese estrés non é nada bom para a besta.
Agora a disfrutar como viandantes e agarraros bem da mainha que xente hai dabondo.
Beijos mil. Paula
PD: Orjulhos@s nos tedes!

maria dijo...

Ola corazones, non vos poñades tristes que a besta non podería quedar en mellor sitio que Mongolia. Se chegades a entrar con ela en Pekín sabe o demo como lle iría, así que ánimo e eu tamén voto porque sigades mandando novas da viaxe. Bicos, bicos e máis bicos.

Anónimo dijo...

Moito ánimo para ese final ferroviario !!
e si en China non deixan entrar a vosa besta non volvo entrar nun todo a cen yens !!
Bicos precoces !!

quique.

Anónimo dijo...

Moito ánimo para ese final ferroviario !!
e si en China non deixan entrar a vosa besta non volvo entrar nun todo a cen yens !!
Bicos precoces !!

quique.

Anónimo dijo...

Pois para min que rematedes a viaxe no Transmongoliano é un puntazo. E A Besta ten máis que merecido o repouso (por máis que a usen en Mongolia, seguro que lle dan máis repouso do que lle destes vós).

E agora, meus queridos, a disfrutar sen conducir, que tamén vos fará falta despois deste mes de camiñar sen tregua, e a mirar a fauna e a flora de Oriente pola xanela do tren, que ten que haber tánto para ver na China... (por certo, vós sodes conscientes de que chegastes á China?!!!)

PD.- Benquerid@s Blogueir@s: Se os "encoche" deixan de alimentar este blog, cousa comprensíbel porque no fondo son tan románticos que non saben cómo sobrelevar a perda da Besta, e por iso non queren continuar como "sincoche" (hai que comprendelos, pobres, as despedidas son sempre malas de "xestionar", non si?), eu voume despedir tamén, aínda que coido que non me resistirei a botar un ollo vez en cando, por se cantan os miñatos. Foi un pracer viaxar con vós na distancia e agardo encontravos por ahí nalgún outro camiño.

Bicos doces a bendición das deusas a tod@s.

Unknown dijo...

Buenas tardes viajeros... o lo que sea... de veras que lo siento... pero no os desanimeis demasiado vale?
Por cierto creo que deberiais poner una última foto, porfavor... esa foto no es digna de un final para este blog... aunque no llegueis en coche, llegais y punto.
Muchos besitos a La Doctora, espero que la sigan cuidando, y muchos más todavía para vosotros, que os los mereceis.
Buena suerte en este último tramo y... Viajeros al tren!!!!

Anónimo dijo...

Ohhh!a verdade é que é unha pena que non chegásedes coa besta ata o voso destino pero, o conto é chegar sans e salvos e creo ademais, que nos debedes a tódolos que estivemos aquí, día a día, pendentes de saber de vos, incluso durmíndonos pensando onde estaríades , seguir informándonos de como vos van as cousas, pq ao fin e ao cabo era do que se trataba, saber que en todo momento estábades ben e rirnos coas posibles anécdotas que vos puideran pasar.
Por favor, continuade informando, facedeo por todos nós.
Por certo, cando volvedes???
Bicos da varraqueta, especialmente para Alberto.

Anónimo dijo...

tendes que comprender os chineses,
llegaban onde a eles , tres cabaleiros,sen armas pero cunha forza de espíritu desmedida , e aínda enrriba ,trás deles,un exercito incondicional de FANS,temían unha INVASIÓN.
MEUS POBRES!!!
EN COCHE,TREN,OU EN VOLANDAS :
SEGUIDE VIAXANDO E ESCRIBINDO.
GRACIÑAS POR LEVARNOS A TODOS.
UN BICO DE NANDO E MARTA.
OOOOOOPAÍÍÍÍÍ !!!!!

Alicia Freire dijo...

Hala! Pues era verdad! Aquí se apeó tó dios!
Joseeeeeeee! Joe!!
I love you
Te quiero
Sun chin!

Dónde estás??
Mira el correo, que te dejé el contacto de mi amiga en Pekín.
Os va a molar mucho, mucho.
Bueno, disfrutad mucho pero, por favor, contad...

Besazo!

Anónimo dijo...

Hola rapaces, nada de tristura nin oito cuartos, que o grande xa o fixechedes, e si os srs de pekin non queren coches peor para eles, ademáis a besta necesitaba un descanso.
Agora a disfrutar da viaxe en tren que vos fai falta quitar o mono do volante. gracias por facernos participes da vosa aventura.bks silro

Rafa Rodríguez dijo...

hola chicos siento mucho lo de que no os dejaran pasar.LO que pasa es que los chinos estan tan obsesionados con las olimpiadas quee...
Bueno no os desanimeis que habeis hecho un buen tramo, porque para ir de españa a mongolia te tiene que gustar conducir, conducir y conducir.

Abrazos
Sabela

Anónimo dijo...

...,TRISTE,MELANCOLICO,APENADO,ENFADADO,RABIOSO,FURIOSO...,EN FIN PODRIA PONER MIL ADJETIVOS A ESTE INCOMPRENSIBLE "FINAL".POR QUE,SI DIGO LO QUE SE ME VIENE A LA MENTE EN ESTOS MOMENTOS PODRIA SER QUE LOS CHINOS VINIESEN A POR MI,PERO...;AMIGOS DEL BLOG Y DE LOS JOSE,ALBERTO Y JUANIN,NO PODEMOS DEJAR QUE ESTO QUEDE SIN UN FINAL COMO DIOS MANDA,ELLOS ESTAN PASANDO POR UN MOMENTO MALO POR NO PODER ACABAR EL VIAJE COMO TENIAN PLANEADO,PERO SI CON NUESTRO ANIMO,CARIÑO,AMISTAD,COMPRENSION Y AFECTO,LES PODEMOS HACER VER QUE TODOS ESTAMOS CON ELLOS EN LO QUE RESTA DE AVENTURA Y QUE PARA NOSOTROS SEGUIRAN SIENDO NUESTROS EMBAJADORES EN ESAS TIERRAS Y ADEMAS SE LO DEBEMOS,ASI COMO ELLOS CUANDO PASEN LAS HORAS SE DARAN CUENTA DE QUE LA AVENTURA TERMINO EN MONGOLIA,PERO AHORA EMPIEZA OTRA Y NOS DEDICARAN ALGO CON TODO MERECIMIENTO,YA VEREIS.PERO AHORA COMIENZA : "DE MONGOLIAAPEKINENTRENTRANSIVERIANO",Ó "DMAPETT" Y AUNQUE CREO QUE NO VA A SER POSIBLE QUE NUESTROS AMIGOS NOS PUEDAN DEDICAR ALGO EN EL BLOG HASTA QUE LLEGUEN AL FINAL(ojala,me equivoque),YO OS ANIMO A QUE SIGAIS DEJANDO VUESTROS COMENTARIOS EN EL BLOG COMO HASTA AHORA,PERO A SABIENDAS DE QUE AHORA VAN EN EL TREN,ASI SE PODRA LEER LAS OPINONES DE CADA UNO CON LO SUCEDIDO Y LAS NUEVAS CON RESPECTO AL VIAJECITO QUE SE VAN A MARCAR NUESTRO AMIGOS,QUE CREO ES LARGO COMO EL MISMO TREN.ANIMO BLOGENSES Y NO SUCUMBAIS AHORA,QUE LEO LOS COMENTERIOS QUE PONEIS Y VEO QUE ANDAMOS DIVIDOS,EN,SI SE ACABO O NO LA AVENTURA;PUES NO VA A SER POR MI PARTE.
P.D.:ANIMO CHAVALES QUE AHORA EMPIEZA LA NUEVA AVENTURA Y NOSOTROS ESTAREMOS AQUI PARA VER COMO AL FINAL LLEGAIS A DONDE OS PROPUSISTEIS AL COMIENZO,YA SEA A PIE SI HACE FALTA,ESTAREMOS HASTA QUE NOS CONTEIS ALGO DE ESE VIAJECITO EN TREN O DE LO QUE SURJA EN EL TRANSCURSO DEL MISMO.
¡¡¡ANIMO!!!
P.D.:hecho de menos a la "besta".pero seguro que ella hecha de menos a los tres guias que llevo hasta el punto sin retorno(para ella claro)y seguro que la dueña tambien se estara acordando de ese pedacito de su vida que cedio para el viaje loco de sus amigos.Ahora cuando se nombre mongolia vendran a nuestras cabezas "besta","A BESTA".
SE OS QUIERE A TODOS,CHAO.

Anónimo dijo...

Quero pensar,que o que decides de que rematou a vosa aventura é unha coña mariñeira.Pois ainda que sexa sen a besta,é por problemas "burrocraticos"dos chineses,a aventura continua e nos tedes que mandar a ó blog o comentario da chegada é mais a foto pertinente. A Doutora tomou vacacions, pero os seus tres pacentes terán que chegar a Pekin é darlle todos os nosos folgos é mais os deles, a noso conciudadan Gomez Noya pra-que gañe o ouro, pois era o que mais ou menos estava previsto.Animo que xá o conseguichedes, disfrutade é para a volta espero que teñades un recivimento como merecedes.
Bicos para os tres....Maribel.

Anónimo dijo...

A ver oh, non nos vades dicir se chejastes ou no?????... jova!, todos los días siguiendo aquí vuestra historia y ahora nos quedamos desolados, tristes, melancólicos...
Estéis donde estéis espero que sea para bien, y dar la nota con los chinos... Besoooos... Graci

Anónimo dijo...

Sean hombres. Reconozcan su derrota y respeten a los que los han seguido contando al menos si llegaron a Pekín o no.

¿O acaso se qudaron en Mongolia?

Anónimo dijo...

Apoyo la moción del comentario anónimo, son muchos días y mucho tiempo dedicado a mirar este blog, no?.
Yo solo os pido que hagáis algún comentario, ni siquiera os pido una nueva entrada... vaaaaaaaa... vengaaaaaaaaa... creo que todos nos quedamos con ganas de saber el final, aunque sea sincocheapekin!!!!
Un besiño para os tres, Graci

Anónimo dijo...

Apoyo la moción del comentario anónimo, son muchos días y mucho tiempo dedicado a mirar este blog, no?.
Yo solo os pido que hagáis algún comentario, ni siquiera os pido una nueva entrada... vaaaaaaaa... vengaaaaaaaaa... creo que todos nos quedamos con ganas de saber el final, aunque sea sincocheapekin!!!!
Un besiño para os tres, Graci

Anónimo dijo...

Por qué siempre salen dos veces mis comentario?...
Joooooo... Ánimo, Graci

Anónimo dijo...

HOLA HAY ALGUIEN AHI
HOLA HOLA HOLA
DONDE ESTAN ESES RAPACES SIN COCHE PORQUE NON NOS CONTESTAN
HOLAAAAAA

Anónimo dijo...

Impresionanteeeeeeeeeee....

Sois la leche.....
Enhorabuena a todos, ojalá la bestia pudiera seguir contándonos qué es de su vida...............
porque de la vuestra, en este blog o fuera de él sabremos pronto...
bicos, bicos

m.

Anónimo dijo...

Desaparecidooooos!!!!

Anónimo dijo...

que más dá con coche que sin coche!!... como si en vez de a Pekin llegais a Calcuta...lo que importa es el espiritu de aventura que siempre estará con vosotros...e ca besta!!! Animo chicos, que no decaiga.... y me adhiero a eso de que sigais escribiendo...muchos besoss
Carmen...

Anónimo dijo...

VEO QUE TODOS, LOS QUE QUEREMOS VER LA RESOLUCION DEL VIAJE,ANDAMOS IMPACIENTES POR LAS NOTICIAS QUE NOS PUEDAN DAR NUESTROS VIAJEROS.Y ES QUE EN VERDAD,¡YA!, TARDAN EN DAR SEÑALES.HE ESTADO INDAGANDO Y POR MIS CALCULOS YA DEBERIAN DE ESTAR EN BEIJIN DISFRUTANDO DE UNA VEZ DEL VIAJECITO QUE SE HAN MARCADO Y POR ELLO SOSPECHO QUE ESTAN DE RELAX Y POR ESO NO SABEMOS NADA CONCRETO DE ELLOS,DEJEMOS ,QUE QUIZAS PASEN UN POCO DE NOSOTROS UNOS DIAS PARA LUEGO,CUANDO MENOS NOS PUEDAN HACER UN COMENTARIO CON RESPECTO A LOS PERCANCES ACAECIDOS EN LA CAPITAL MONGOLA Y AÑADIRNOS POR EJEMPLO DONDE,COMO Y A QUIEN DEJARON "A BESTA" Y MAS DETALLES ,QUE SEGURO TIENEN PARA UN LIBRO.OS COMENTO QUE SE POR CIERTOS FOROS QUE,DE HECHO ES MUY DIFICIL ATRAVESAR CHINA EN COCHE POR SUS FRONTERAS,Y LOS QUE LO HAN HECHO EN ESTAS FECHAS ES POR QUE TENIAN UN VISADO ESPECIAL CONCERTADO (y que solo se expide en Barcelona,dicen por ahi"¡¡que raaaroo!!¿no? )y CON MUCHISIMA ANTELACION AL VIAJE, QUE ALGUNO SE HA MARCADO EN COCHE.ESTOY CASI SEGURO,QUE NUESTROS VIAJEROS ESTAN EN PEKIN,PORQUE LA FECHA DE SU ULTIMA ENTRADA FUE EL 18/8/08 Y AUNQUE SE DEMORASEN EN LA SALIDA EN TREN UNAS HORAS, EL VIAJE EN SI, DE ULAM BATOR(MONGOLIA) A BEIJIN(CHINA) DURA UNAS 31 HORAS,PODEMOS AÑADIR QUE DESPUES EN LA FRONTERA, SE PUEDAN ATRASAR(dicen en algun foro, gente que ha estado, que igual,hasta 8 horas de espera en la frontera)Y SUMEMOS TODO(incluso lo quisquillosos que estan siendo estos chinos con lo de las olimpiadas, en todos los aspectos lo digo;y parece que estean dormidos los muy...,¿que no? Y SI QUEREIS MAS,HASTA HACER 2DIAS DE VIAJECITO EN EL TRANSMONGOLIANO(pues asi se le denomina )Y TODO APUNTA QUE YA ESTAN ALLI O QUE ALGUN OTRO ATRASO MAS, QUE NO SE, LES HA AFECTADO.
PERO,YO(el burro delante...)COMO SEGURO MUCHOS DE LOS QUE COMPARTEN MI OPINION, ESPERAN QUE DEN ALGUNA SEÑA Y NOS CUENTEN ALGO DE LO SUCEDIDO, Y DE LA "BESTA" O "DOCTORA" TAMBIEN,TAMBIEN.
QUISIERA DEJAR UNA PREGUNTA EN EL AIRE PARA QUE ALGUNO DE LOS FAMILIARES O AMIGOS MUY ALLEGADOS NOS HICIESEN UN COMENTARIO SOBRE:¿HAN LLEGADO?,Y SI ES ASI¿ESTAN BIEN?,EN FIN ¡ALGOOOOOOOOO?,¡¡PORFI!!.
P.D.:HABER VIAJEROS,¿DONDE COÑO ESTAIS?,¿QUE HACEIS?;ME JODERIA MUCHO QUE ESTA AVENTURA QUEDARA ASI,DE ESTA "GUISA", COMO MUCHAS PELIS,EN LAS QUE SE VE QUE TARDE O TEMPRANO HAY UNA SEGUNDA PARTE.NO CREO QUE POR VUESTRA PARTE ASI SEA,Y SI FUESE SERIA SIN BLOG,ESO SEGURO.PERO ENTENDERNOS UN POCO A LOS QUE ESTAMOS EN "ASCUAS" Y NO TENEMOS NI "PAJOLERA IDEA" DE VOSOTROS,ASI QUE CUANDO DISFRUTEIS UN POCO,ACORDAROS DE NOSOTROS Y DE DESPUES DE TODO,QUIZAS NOS LO MEREZCANOS POR ESTAR AHI CADA DIA PARA SABER EN QUE MUNDO VIVIAIS CADA UNO Y AUNQUE SE QUE ES UN ROLLO AHORA QUE NO HAY "BESTA" EL FINAL DEL VIAJE ERA PEKIN,NO LA RUTA EN COCHE¿CREO?,¿O QUE?,¿VAIS A PASAR DE TODO?;JOSE TU NO ERAS ASI,CANDO TE VEXA VASTE ENTERAR.
BUENO,A RESIGNARSE ,QUE TOCA ¿O NO,AMIGOS BLOGENSES?.
VENGA CHAITO A TODOS,MENOS A TRES.¡JE,JE!.NOS LEMOS,AMIGUIÑOS.

Anónimo dijo...

¡¡JOOODEER!!,CREO QUE NO FUI CONSCIENTE, DE TODO LO LARGO QUE ME HE EXPLAYADO EN EL COMENTARIO,PEEERO,AHI QUEDA.

Anónimo dijo...

Un poco mas y haces tu el libro,colega.Pero esta todo bien dicho,sobre todo lo de los chinos estes que ya les vale.
salu2.

Anónimo dijo...

Yo los he visto. En la villa olimpica intentando conseguir entradas en la reventa para ver a gasol y cia. Me da la impresion de que llegan un poco tarde. Lo mas importante es que se les veia cara de buena salud y no paraban de sonreir. ;+) 3E

Anónimo dijo...

Yo los he visto. En la villa olimpica intentando conseguir entradas en la reventa para ver a gasol y cia. Me da la impresion de que llegan un poco tarde. Lo mas importante es que se les veia cara de buena salud y no paraban de sonreir. ;+) 3E

Anónimo dijo...

me alegra saber que hay mas gente que tiene ganas de saber que fue de los 3 jinetes del apocalipsis.
mensaje para familiares y amigos: necesitamos noticias, por favor.

Anónimo dijo...

Esto es poco serio.
Subvenciones y un montón de seguidores...
No es serio.
Alguien debería entrar en el blog para decir que han llegado, al menos.

Anónimo dijo...

Chejastes juapos?, por aquí estamos todos ansiosos y ansiosas...

Anónimo dijo...

Ola, boas,
a ave de rapina, dende o máis alto do estadio olímpico de Pekín, veu tres galegos, tan adaptados, que andaban igualiño que por Betanzos.
Con mono de Besta.
Con mono de aventura.
Faciana seria cando viron os últimos 400m de Gomez Noya.
Risas o resto.
A morriña empeza a encher o vacío que deixou a aventura.
Axiña os teremos entre nós.
Bicos a tódol@s aínda encocheapekineses

Anónimo dijo...

En fin, para qué tanta poesía nin tanto misterio? Claro que chegaron! Hai xa varios dias, e estiveron vendo atletismo e dando voltas por Pekín e non sei se por algún sitio máis nin cando volven, pero non pode faltar moito porque hai que currar. Espero que servise de algo a información.

Anónimo dijo...

Ánimo que tampouco pasa nada. Chegar en coche a Mongolia hai dias que eu non o fago, non está nada mal, e se hai que chegar a Pekín en tren, chégase, o caso é chegar. Moitos parabéns. ¿Para cando a volta ao mundo? Unha aperta.